Genre: Psychedelic Rock , Experimental Rock , Psychedelic Folk Rock
Year: 1967
:Tracklist
1.Astronomy Domine
2.Lucifer Sam
3.Matilda Mother
4.Flaming
5.Pow R. Toc H.
6.Take Up Thy Stethoscope and Walk
7.Interstellar Overdrive
8.The Gnome
9.Chapter 24
10.The Scarecrow
11.Bike
+
See Emily Play
دیگه نیازی به معرفی پینک فلوید و سید برت نمی بینم. سید رو که کاملا معرفی کردم. پینک فلوید رو هم که همه بیوگرافیش رو حفظن. از همین اول میریم سراغ آلبوم...
احتمالا همتون کارایی مثل The Dark Side Of The Moon و The Wall و Wish You Were Here و Animals و The Division Bell رو شنیدین. اما خیلی جای تعجب داره که خیلیا آلبوم اول پینک فلوید رو که یکی از بهترین کاراشه گوش ندادن. اگر هم گوش دادن فقط در حد یه نگاه گذرا بوده. حتی طرفدارای این گروه. البته منم اولین بار که این آلبوم رو گوش دادم همچین نگاهی نسبت بهش داشتم. اما چندی بعد وقتی یه نگاهی به امتیازاتش انداختم گفتم شاید من درست نشنیدمش. اولین بار واقعا شگفت زدم کرده بود. میتونم بگم بهترین کار روان گردانی که گوش دادم. تازه فهمیدم که این بند علاوه بر پراگرسیو فوق العادش بند سایکدلیک محشری هم بوده. اونم به لطف سید.
:The Piper at the Gates of Dawn
فلوت زن در دروازه های سپیده دم تنها آلبومی هست که با رهبری سید برت (که از اعضای اولیه گروه بود) ساخته شد. واقعا حیف شد که سید از گروه رفت. من اعتقاد دارم که اگه سید با گروه به همین روال با گروه ادامه میداد قطعا چیزی حتی بیشتر از پینک فلویدی که الان میبینین داشتیم. اما به هر حال با رفتار ها و اوضاع روانی سید دیر یا زود سید از گروه رفتنی بود.
قطعا اگر برای اولین بار با این آلبوم روبرو میشوید ذهنتان متعجب خواهد شد. فضای تقریبا شلوغ و سنگین آلبوم و حس سایکدلیک شدید انسان رو سنگ کوب می کنه. از واجباته که این آلبوم با هدفون و یا هنزفری شنیده شه تا اندکی از توجهتان هم آلبوم فاصله نگیرد. ترک ها دست به دست هم دادن تا یه ترکیب خارق العاده رو به شنونده هدیه کنن. فضا های گیج کننده و اکسپریمنتال همراه با گیتار های ترکیبی و شلوغ و فوق العاده خلاق در تک تک ترک ها دیده میشوند. ترک ها لحظه ای هم آرام قرار ندارند و دائم در حال تغییرند. صدای جوان سید برت همراه با لهجه ی غلیظ بریتانیایی اش یکی از مثبت ترین ننقاط این آلبوم است، گیتار شلوغ و گیج کننده اش هم که در اصل پایه ی این آلبوم به حساب می آید. این آلبوم فضای عالی اش را بی چون و چرا مدیون Organ های ریک رایت است، عضوی جدا ناشدنی از آلبوم. راجر واترز هم گویا از همان اول به معنای واقعی یک نابغه ست. آلبوم هم که تا دلتان بخواهد باس محور است و محل خود نمایی راجر. فضای کارا های پینک فلوید همیشه مملو افکت ها و صدا های جور و واجور و عجیب و گاهی نامتعارف، بوده و هست. در این آلبوم هم تا دلتان بخواهد از این خبراست. وکال های حیوانات و عجیب و غریب از سید و راجر در ترک Pow R. Toc H. جذابیت بسیاری دارند. اشعار آلبوم هم دربرگیرنده ی موضوعات فضایی و مترسک ها و متل و دورف ها هستند که کاملا با فضای آلبوم جور هستند. جدا کردن یک حلقه بین این زنجیر محکم کار صحیحی نیست اما به هر حال یکی از بهترین ترک های این آلبوم See Emily Play هست که در ترک لیست UK جای نگرفته. تک تک اعضای گروه در این تک آهنگ خود نمایی کرده اند، حتی دارمز نیک میسون که تقریبا می توان گفت تا حدودی در این آلبوم (جز در ترک Take Up Thy Stethoscope And Walk) کمرنگ هست نیز در این ترک اندکی خودی نشان میدهد. وکال هم در این ترک نسبت به ترک های دیگر قابل لمس تر است البته قطعا وکال همیشه در تک تک ترک ها به جا بوده. این آلبوم به دلیل Experimental Rock بودنش شاید با ذاعقه ی بعضی نسازد اما اگر این سبک را دوست داشته باشید قطعا به عضوی جدا ناشدنی از زندگیتان تبدیل خواهد شد. گفتنی زیاد است و این تازه خلاصه ای بیش نبود. ترجیه میدم بقیش رو به شما بسپارم. فقط کافیه که روان خود رو بدست سید برت بسپارین تا بینین تا کجا ها که خواهید رفت...
+
موضوع:
نویسنده: حسین زیبایی
تاریخ: چهارشنبه 08 خرداد 1392 ساعت: 21:58
نظرات(0)
تعداد بازديد : 915